ดาวอังคาร เมื่อวันที่ 29 มิถุนายน 2022 บัญชีอย่างเป็นทางการของวีแชต ของโครงการสำรวจดวงจันทร์ของจีน ประกาศว่ายานโคจรรอบภารกิจเทียนเหวิน 1 และยานสำรวจดาวอังคารได้เสร็จสิ้นภารกิจสำรวจทางวิทยาศาสตร์ที่กำหนดไว้แล้ว และยานสำรวจดาวอังคารจู้หรง เดินทางได้ทั้งหมด 1,921.5 เมตร
พื้นผิวของดาวอังคาร เนื่องจากฤดูหนาวที่รุนแรง และสภาพอากาศที่มีฝุ่นละออง ในบริเวณพื้นดินรถสำรวจดาวอังคาร จึงเข้าสู่โหมดการพักตัวในฤดูหนาว ตามสถานะในการออกแบบ ในวันที่ 18 พฤษภาคม 2022 ประมาณเดือนธันวาคม 2022 พื้นที่ลงจอดของจู้หรงจะเข้าสู่ช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิ หลังจากสภาพแวดล้อมดีขึ้น จะกลับมาดำเนินการตามปกติ
แม้ว่ายานสำรวจจู้หรงจะเสร็จสิ้นภารกิจแล้ว แต่อายุขัยของมันยังอีกยาวไกล ดังนั้น ยานจะยังคงทำงานต่อไป หลังจากอายุการออกแบบ 90 วัน ในวันที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2564 จนถึงวันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 ดาวอังคารจะอยู่เฉยๆ ในฤดูหนาว เนื่องจากเกิดเหตุต่ออิทธิพลของพายุไต้ฝุ่น
โดยพื้นฐานแล้ว เครื่องตรวจจับของนาซาใช้งานไม่ได้ และบางตัวใช้งานได้มากกว่า 10 ปีด้วยซ้ำ ดังนั้น เราหวังว่าจู้หรงจะใช้งานได้อีกสัก 2 ถึง 3 ปี อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้ทุกคนสงสัยมากขึ้น ก็คืออุปกรณ์ตรวจจับของนาซาดูเหมือนจะไม่จำเป็น จริงๆ แล้ว คำตอบไม่ใช่คำตอบตรงๆ ว่าใช่หรือไม่ใช่
เพราะเครื่องตรวจจับของนาซาบางชิ้นจำเป็นต้องอยู่เฉยๆ เช่น สปิริตและออปเพอร์จูนิที และบางชิ้นก็ไม่จำเป็นต้องอยู่เฉยๆ เช่น เพอร์เซอเวียแรนซ์ เพราะเดิมใช้โซลาร์เซลล์ ในขณะที่รุ่นหลังจะเป็นแบตเตอรี่พลังงานนิวเคลียร์ แหล่งจ่ายไฟเป็นสัดส่วนหลักของเครื่องตรวจจับแบตเตอรี่พลังงานนิวเคลียร์ สามารถจ่ายพลังงานได้อย่างต่อเนื่อง ตลอด 24 ชั่วโมงต่อวัน
แผนการใช้พลังงานหลัก มีความสมเหตุสมผล และจะไม่มีปัญหาการขาดแคลนพลังงาน แต่แบตเตอรี่พลังงานแสงอาทิตย์นั้นแตกต่างกัน ซึ่งยังมีพายุทราย และอุณหภูมิที่ต่ำมาก แบตเตอรี่พลังงานแสงอาทิตย์ไม่ผสมง่ายเหมือนแบตเตอรี่นิวเคลียร์
สภาพของดาวอังคารค่อนข้างพิเศษ เป็นดาวเคราะห์ที่อยู่ห่างจากดวงอาทิตย์มากที่สุด ในบรรดาดาวเคราะห์หินทั้ง 4 ดวง มีระยะห่างเฉลี่ยจากดวงอาทิตย์ 228 ล้านกิโลเมตร ซึ่งเป็นระยะทางประมาณ 1.5 เท่าของระยะทางระหว่างดวงอาทิตย์ถึงโลก ความเข้มแสงเพียงประมาณ 43เปอร์เซ็นต์ ของโลก
เงื่อนไขพิเศษอีกประการของดาวอังคาร คือความเยื้องศูนย์กลางของการโคจรมีค่าถึง 0.093 ซึ่งสูงกว่าค่าความเยื้องศูนย์ของโลกที่ 0.0167 มาก ความแตกต่างนี้ ทำให้ระยะห่างระหว่างจุดไกลดวงอาทิตย์ที่สุด กับจุดใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุดของดาวอังคาร ถึงความแตกต่างเกือบ 43 ล้านกิโลเมตร
ความเข้มแสงที่จุดใกล้ดวงอาทิตย์ จะอยู่ที่จุดใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุด 68.7เปอร์เซ็นต์ ของค่านั้น เมื่อเทียบกับจุดไกลดวงอาทิตย์ของโลก และความเข้มแสงใกล้ดวงอาทิตย์ไม่เกิน 7เปอร์เซ็นต์ คุณสามารถทราบได้จากการคำนวณว่าพลังงานแสงอาทิตย์ ที่ได้รับจากจุดไกลโพ้นนั้น มีเพียงประมาณ 29.5เปอร์เซ็นต์
พลังงานบนโลก นั่นคือ 1 ส่วน 3 นั้นต่ำกว่าเล็กน้อย แต่สิ่งที่เป็นปัญหามากกว่า คือดาวอังคารมีความเอียงของแกนหมุนเท่ากันกับโลก และสูงถึง 25.19 องศาเซลเซียส ซึ่งใหญ่กว่าโลกเล็กน้อย การเกิดจุดปลายระยะทางวงโคจร บวกกับความเอียงของแกนหมุนจะช่วยลดไฟส่องสว่างในฤดูหนาว
เนื่องจากดาวอังคารมีความเข้มของแสงต่ำ อุณหภูมิที่เส้นศูนย์สูตรของดาวอังคารในฤดูร้อน จึงอยู่ที่ 20 องศาเซลเซียสเท่านั้น ในตอนกลางคืนไม่มีชั้นบรรยากาศให้อบอุ่น และอุณหภูมิต่ำสุดอาจต่ำกว่า ลบ 70 องศาเซลเซียส ในฤดูหนาวมันยิ่งเกินจริงไปอีก อุณหภูมิเพียง ลบ 20 องศาเซลเซียสในตอนกลางวัน และอาจต่ำถึง ลบ 130 องศาเซลเซียสในตอนกลางคืน
อีกเงื่อนไขหนึ่งที่น่าสนใจ คือดาวอังคารมีชั้นบรรยากาศที่เบาบาง โดยมีความดันบรรยากาศเพียง 1เปอร์เซ็นต์ ของโลก และมีปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศ เกินกว่า 95เปอร์เซ็นต์ นอกจากนี้ ดาวอังคาร ยังแห้งมาก จึงสามารถก่อตัวเป็นลมได้ ในกระแสลมที่พุ่งสูงขึ้นจากแสงแดด ซึ่งจะนำฝุ่นละอองขึ้นไปในอากาศ
ปัญหานี้จะรุนแรงเป็นพิเศษในฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาว และยังสามารถก่อตัวเป็นพายุฝุ่นได้ ดังนั้น ยานสำรวจบนดาวอังคารจะพบผลลัพธ์ 2 ประการ คือฝุ่นจากชั้นบรรยากาศบนดาวอังคารจะจับตัวกับเซลล์แสงอาทิตย์ตามธรรมชาติ และฝุ่นจากพายุฝุ่นที่มักเกิดขึ้นบนดาวอังคารในฤดูหนาวปกคลุมเซลล์สุริยะ
แทบไม่มีน้ำในชั้นบรรยากาศของดาวอังคาร ดังนั้น เมื่อเกิดพายุฝุ่นบนดาวอังคาร อนุภาคละเอียดเหล่านี้ที่ลอยอยู่ในอากาศ จะไม่ถูกเร่งด้วยน้ำหนักของไอน้ำ แต่จะล่องลอยอยู่ในชั้นบรรยากาศของดาวอังคารเป็นเวลาครึ่งปี หรือนานกว่านั้น ดังนั้น การเกิดพายุทรายบนดาวอังคาร จึงเกินจริงไปมาก และมักจะกินเวลานานถึง 3 เดือนหรือมากกว่าครึ่งปี
บทความที่น่าสนใจ : เชิญชวนมาสมัครเรียน
