ยาสูบ การใช้ยาสูบเป็นสาเหตุของการเสียชีวิตที่หลีกเลี่ยงได้มากที่สุดทั่วโลก โดยคิดเป็นประมาณครึ่งหนึ่งของผู้สูบบุหรี่ระยะยาวทั้งหมด ดังที่ ดร.โกร ฮาเล็ม บรันด์แลนด์ ผู้อำนวยการใหญ่ของ องค์การอนามัยโลก กล่าวในการประชุมระหว่างประเทศในปี 2551 ว่าบุหรี่เป็นชื่อที่ไม่คุ้นเคยสำหรับผลิตภัณฑ์ที่ประดิษฐ์ขึ้นอย่างมีความชำนาญ ซึ่งให้ปริมาณนิโคตินที่จำเป็นในการกระตุ้นให้คนต้องพึ่งพาตลอดชีวิตและในที่สุดก็ฆ่าเขา
อะไรทำให้คนที่สูบบุหรี่ต้องเผชิญกับอันตรายถึงตายนับร้อย และคำเตือนเกี่ยวกับพวกเขาที่จะสูบบุหรี่ต่อไป เลิก และกลับไปสูบบุหรี่อีกครั้ง คำตอบนั้นง่าย ผลิตภัณฑ์ยาสูบทั้งหมดมีสารนิโคติน ซึ่งเป็นสารที่ก่อให้เกิดความรุนแรง ไม่อาจต้านทานได้ด้วย ความตั้งใจอันแรงกล้า ใดๆ และต้องพึ่งพาตลอดชีวิต
ตามที่นักวิจัยของฟิลิป มอร์ริส ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ผลิตผลิตภัณฑ์ยาสูบรายใหญ่ที่สุดในโลกกล่าวว่าบุหรี่ไม่ควรถูกมองว่าเป็นผลิตภัณฑ์ แต่ควรเป็นบรรจุภัณฑ์ ผลิตภัณฑ์คือนิโคติน ลองนึกถึงบุหรี่หนึ่งซองเหมือนภาชนะสำหรับเก็บนิโคตินปริมาณในแต่ละวันของคุณ คิดว่าบุหรี่เป็นเหมือนเครื่องจ่ายนิโคติน คิดว่าพัฟเป็นวิธีการแนะนำนิโคติน
การเสพติดนิโคตินทำให้ผู้สูบบุหรี่เป็นอย่างที่เรามองว่า ขาเป็นคนที่มีความตั้งใจที่อ่อนแอ มีนิสัยที่ไม่ดี และไม่กล้าที่จะละทิ้งความสุขสุดท้ายจากการสูบบุหรี่ แม้ว่าเนื้องอกวิทยาจะบอกว่าทุกอย่างเกี่ยวกับการวินิจฉัยมะเร็ง ทำไมจากการสำรวจในปี 2546 มีเพียง 1 ใน 7 ของผู้สูบบุหรี่ทั้งหมดเท่านั้นที่สามารถเลิกนิสัยที่ไม่ดีนี้ได้ และมีเพียง 6เปอร์เซ็นต์ ของผู้สูบบุหรี่รายวันเท่านั้นที่ทำได้สำเร็จ คำตอบนั้นง่าย การสูบบุหรี่ทำให้เกิดการติดนิโคติน
นิโคตินเป็นส่วนประกอบที่ทำให้เสพติดของยาสูบ นิโคตินมีผลต่อระบบประสาทส่วนกลางโดยทำหน้าที่เป็นตัวรับนิโคตินชนิดย่อยไปยัง อะเซทิลโคลีน สารสื่อประสาทของระบบประสาทส่วนกลาง ประมาณ 25 เปอร์เซ็นต์ ของนิโคตินที่เข้าสู่ร่างกายระหว่างการสูบบุหรี่จะเข้าสู่กระแสเลือด และไปถึงสมองภายใน 15 วินาที
ดังนั้น ในแง่ของความเร็วของการออกฤทธิ์ต่อสมอง นิโคตินจึงเทียบได้กับยาที่ให้ทางหลอดเลือดดำ หนึ่งในคุณสมบัติที่ทำให้เกิดการเสพติดยาสูบคือการทำลายร่างกายอย่างรวดเร็ว 50 เปอร์เซ็นต์ ใน 2 ชั่วโมง และความปรารถนาที่จะสูบบุหรี่อีกครั้งอย่างรวดเร็ว ซึ่งสนับสนุนการก่อตัวของการพึ่งพา
นิโคตินเช่นเดียวกับยาเสพติดอื่นๆ ทำให้เกิดการเสพติดโดยทำหน้าที่ในโครงสร้างโดพามีของสมอง อันเป็นผลมาจากการรับรู้ถึงผลบวกของมันได้รับการแก้ไข และความปรารถนาที่จะทำซ้ำผลนี้ โดพามีนเป็นสารที่เกี่ยวข้องกับการสร้างแรงจูงใจทางพฤติกรรม เช่น บุคคลจะทำอะไรและประพฤติตนอย่างไร
นอกจากนี้ โดพามีนยังควบคุมอารมณ์ของบุคคล เช่น ให้รางวัลเขาเมื่อเขาทำบางสิ่งได้สำเร็จ ผลการกระตุ้นของนิโคตินในระบบประสาทส่วนกลาง ยังสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของอะดรีนาลีนและนอร์อิพิเนฟริน การกระทำของนิโคตินคล้ายกับสภาวะของความเครียด ดังนั้นในระดับสรีรวิทยา นิโคตินจึงไม่สามารถคลายความเครียดได้อย่างแท้จริง สร้างการรับรู้ความรู้สึก ลดระดับความเครียด โดยการเพิ่มการปลดปล่อย ฝิ่นภายนอกเปลือกสมอง
ผู้สูบบุหรี่มองว่าเป็นการคลายความเครียด แต่เพื่อรักษาผลดังกล่าว คุณจะต้องสูบบุหรี่อีกมวนหนึ่ง แล้วจึงสูบต่อไปเพื่อคลายความเครียดจากผลของการสูบบุหรี่ ก่อนที่จะมีการพัฒนาการติดนิโคติน การใช้ยาสูบประเภทใดก็ได้ในช่วง 12 เดือนที่ผ่านมา ทำให้เกิดผลเสียต่อสุขภาพทั้งในด้านร่างกาย และจิตใจ
การสูบบุหรี่มักถูกวิจารณ์โดยผู้อื่น และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในวัยรุ่น เกี่ยวข้องกับผลกระทบด้านลบทางสังคมต่างๆ แต่นี่ไม่ใช่สัญญาณของอันตรายจากการใช้ ในขั้นตอนของการสูบบุหรี่ที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพบุคคล ยังคงสามารถหยุดสูบบุหรี่ได้ด้วยตัวเองและง่ายดาย เนื่องจากการพึ่งพานิโคตินทางกายภาพยังไม่เกิดขึ้นในขั้นตอนนี้
การสูบบุหรี่อย่างต่อเนื่องนำไปสู่การติดนิโคตินประมาณ 90 เปอร์เซ็นต์ โดยหลายคนติดทางจิตตั้งแต่เนิ่นๆ นิโคตินทำให้เกิดการพึ่งพาทางร่างกายที่รุนแรงเทียบเท่ากับยาเสพติด การกลับไปสูบบุหรี่อีกครั้งหลังจากเลิกบุหรี่ไประยะหนึ่งจะนำไปสู่การเสพติดอย่างรวดเร็วยิ่งขึ้น เนื่องจากการเสพติดยังคงอยู่แม้ไม่ได้สูบอยู่ก็ตาม
การวินิจฉัยการติดยาสูบสามารถเกิดขึ้นได้ หลังจากการสูบบุหรี่จำนวนมากติดต่อกันเป็นเวลานานโดยมีสัญญาณ 3 อย่างขึ้นไปในช่วงปีที่ผ่านมา ประการแรก มันคือความต้องการอันแรงกล้าหรือความรู้สึกอยากสูบบุหรี่ที่ยากจะห้ามใจ ประการที่สองความสามารถในการควบคุมการสูบบุหรี่ลดลง เป็นที่ประจักษ์จากการใช้บุหรี่ในปริมาณมาก และเป็นระยะเวลานานกว่าที่ตั้งใจไว้
การแสดงออกหลักของการไม่สามารถควบคุมสิ่งที่เกิดจาก ความตั้งใจที่อ่อนแอของผู้สูบบุหรี่คือความพยายามที่จะเลิกไม่สำเร็จ ซึ่งเป็นความปรารถนาอย่างต่อเนื่องที่จะลดหรือควบคุมการใช้ ยาสูบ ประการที่สาม เมื่อการบริโภคนิโคตินลดลงหรือหยุดลง ภาวะถอนนิโคตินหรือกลุ่มอาการถอนนิโคตินจะเกิดขึ้น การกลับมาสูบบุหรี่ช่วยบรรเทาหรือป้องกันอาการถอนได้
อาการถอนนิโคตินจะเกิดขึ้นภายใน 3 ถึง 4 ชั่วโมงหลังเลิกบุหรี่ อาการของมันถึงจุดสูงสุดภายใน 24 ถึง 28 ชั่วโมง เมื่อหยุดสูบบุหรี่จะสังเกตเห็นสิ่งต่อไปนี้ ความอยากสูบบุหรี่ กระสับกระส่าย รู้สึกไม่สบายหรืออ่อนแอ ความผิดปกติ ความหงุดหงิด และการไม่ยอมรับความรู้สึกวิตกกังวลหรือกระวนกระวายใจ นอนไม่หลับ เพิ่มความอยากอาหาร ไอ ปวดหัว มีสมาธิลำบาก
อาการเหล่านี้มักจะบรรเทาลงหลังจากผ่านไป 2 ถึง 3 สัปดาห์ แต่ความอยากอาหารที่เพิ่มขึ้นและความยากลำบาก ในการมีสมาธิอาจคงอยู่ต่อไปอีกหลายเดือน เนื่องจากนิโคตินเป็นสารเสพติด ดังนั้น ผู้สูบบุหรี่ที่ลดจำนวนบุหรี่ที่สูบลงหรือเปลี่ยนไปใช้สิ่งที่เรียกว่าบุหรี่เบา สามารถเปลี่ยนวิธีการสูบของคุณเพื่อเพิ่มการดูดซึมนิโคตินในร่างกายของคุณ เช่น การสูบให้ลึกขึ้น
นอกจากนี้ ยังสังเกตเห็นการเพิ่มขึ้นของความอดทนต่อผลกระทบของนิโคติน ซึ่งประกอบด้วยความจำเป็นในการเพิ่มขนาดยา เพื่อให้ได้สถานะที่ต้องการ หรือในความจริงที่ว่าการสูบบุหรี่ในปริมาณที่เท่ากัน ทำให้ผลลดลงอย่างชัดเจน นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นถึงความลุ่มหลงกับการสูบบุหรี่ ซึ่งแสดงให้เห็นในความจริงที่ว่าเพื่อการสูบบุหรี่คนคนหนึ่งปฏิเสธความสุข
ความสนใจรูปแบบอื่นๆ ที่สำคัญทั้งหมดหรือบางส่วนหรือในความจริงที่ว่า ใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการสูบบุหรี่ และสุดท้าย ในการติดนิโคติน การสูบบุหรี่ยังคงดำเนินต่อไปแม้ว่าจะมีข้อบ่งชี้ถึงผลเสีย และความเข้าใจในธรรมชาติและขอบเขตของอันตรายจากการสูบบุหรี่
บทความที่น่าสนใจ : ดวงอาทิตย์ดับ มนุษย์จะใช้เวลานานแค่ไหนในการรับรู้หลังดวงอาทิตย์ดับ
